سازه‌های موجود متصل به دامپر: وضعیت هنری و تحولات آتی

مقاله 12 صفحه‌ای به زبان انگلیسی  همراه با ترجمه به صورت فایل وورد و پی دی اف

نویسندگان:Chiara PASSONI1 Andrea BELLERI2 Alessandra MARINI3 and Paolo RIVA4
سال انتشار اگوست 2014
موضوع: سازه‌های موجود متصل به دامپر: وضعیت هنری و تحولات آتی

مترجم:تکتم شریفی

سازه‌های موجود متصل به دامپر: وضعیت هنری و تحولات آتی

Chiara PASSONI¹ Andrea BELLERI² Alessandra MARINI³ and Paolo RIVA⁴

چکیده

اثر بخشی ساختمان‌های جفت از طریق دامپر برای افزایش عملکرد زلزله‌ای  و کاهش خسارات در سال‌های گذشته  با چندین مطالعه تجربی و رقمی توسط چندین مولف اثبات شده است.

در ابتدا کنترل لرزش فقط در نظر گرفته شده بود، این روش تا کاهش واکنش  لرزه ساختمان‌های مجاور از طریق  اتصال متقابل و به تازگی، قسمت‌های  متصل  همان سازه توسعه پیدا کرد. مدل تحلیلی برای ارائه این مشکل تعاملی بکار رفت که شامل دو سیستم  SDOF یا MDOF متصل به دامپرها با خصوصیات و رسم مکانیکی مختلف می‌شود. تاثیر بسیار زیاد دامپرها در انتقال واکنش لرزه در سازه‌های موجود تایید شده است. این راه‌حل مقرون به صرفه، قابلیت اعتماداش، شانس کم کردن هزینه تعمیر و کوتاه‌کردن  مدت از کار افتادگی ساختمان بعد از زلزله فرصت برنامه گسترده‌تری از این تکنیک را پرورش می‌دهد.

از بررسی کلی مشکل تحلیلی و مباحث مهم مطالعات مختلف و یافته‌های اصلی‌ شروع می کنیم،  این مقاله حالت هنری روش کنترل واکنش زلزله  را با هدف توسعه نتایج موجود، و  استراتژی بروز رسانی برنامه جدید ایجاد می‌کند که این ساختمان از طریق وسایل اتلاف انرژی متصل خواهد شد تا ارکان مقاومت همراستا با محیط را مشخص کند.

مقدمه

تاثیر وسایل اضافه شده اتلاف انرژی در کاهش واکنش لرزه ساختمان به صورت گسترده در سال‌های گذشته بررسی شده است، بررسی‌های آزمایشی و برنامه‌هایی در مقیاس واقعی انجام شده است و تاثیر پذیری این تکنولوژی به صورت گسترده ثابت شده است.  روش سنتی پیاده‌سازی دامپرها در فرم‌های ساختمان‌ها  شامل ایجاد سیستم‌های مهاربندی دامپر بین دو طبقه مجاور می‌شود (شکل 1a)[1]. هرچند، کاربرد این دستگاه‌ها در پیکربندی کلاسیک می‌تواند معایبی را بروز دهد، مخصوصا وقتی آنها در مقاوم سازی ساختمان‌ها بکار روند. در حقیقت، حتی اگر در سازه‌های جدید  فرم‌های اصلی برای تحمل نیروی القا شده با دامپرها طراحی شده باشد، در ساختمان‌های موجود این نیروها می‌تواند شکست ناگهانی ارکان را ایجاد کند. در این مورد، طرح سیستم مهاربندی دامپرها نیاز دارد برخی از مسائل  مثل اتصال فرم مهار ، تاثیرات اضافه کردن توده‌ای از فرم‌های موجود، پیکربندی جدید این بارها و نیاز برای فونداسیون جدید گسترده را در نظر بگیرد[2].بعلاوه این موضوعات، کاربرد این نوع مقاوم سازی در محیط ساختمان‌های موجود می تواند منجر به اختلال شدید در نمای ساختمان بدون در نظر گرفتن ارزش زیبا شناسی ساختمان و مطابقت شهری بشود.