طبیعت: گرم
خواص: خلط آور، رفع بیماری های نقرس، آسم، سیاه سرفه، درمان تنگی نفس، موثر در افتادگی مثانه و کم کردن ادرار
طرز استفاده: بعد از هر غذا نصف استکان میل شود.
عرق پونه
پونه از خانواده نعنا است و ترکیب اصلی موجود در این گیاه، اسانس روغنی فرار یا روغن منتول است. گیاهی است علفی و پایا و دارای ساقه ای با ظاهر تقریبا استوانه ای، به ارتفاع 10 الی 55 سانتیمتر. به حالت وحشی در دشت های مرطوب و حاشیه جریان های آب نواحی مرکزی، جنوبی و غربی اروپا، جنوب غرب آسیا و… می روید. پونه گیاهی است که اغلب هنگام سرماخوردگی، بدن درد، گلودرد و خلط داشتن مصرف می گردد، این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بوده. طبیعت این گیاه معتدل است.
خواص درمانی پونه :
مصرف عرق پونه برای اشخاصی که به ناراحتی های سیاه سرفه، ضعف معده، سکسکه، بی اختیاری ادرار، استسقا، عفونت روده، تب و لرز، تصلب شرایین، انگل، یرقان، تپش قلب، یبوست، فشارخون، سوهاضمه، سیاهی پوست، ضعف معده، اسیداوریک، نیروی جنسی و ناراحتی های رحم مبتلا می باشند سودمند است.
- در انگلستان از اسانس پونه در صابون سازی استفاده می شود.
- در درمان شب ادراری کودک و در تسکین سرماخوردگی نقش دارد.
- دارای اثر بادشکن، صفرا بر، خلط آور، ضد نزله و ضد عفونی کننده است.
- پونه عطری تند و تلخ دارد و قابض است که موجب بالابردن هضم و محرک هضم است.
- برای رفع سیاه سرفه، آسم، هیستری، تب، گرفتگی عضلات، نقرس و به عنوان قاعده آور استفاده می نمایند.
- پونه برای کودکان زود رنج مفید بوده و خستگی، بی حالی و کسالت روحی را برطرف کرده و باعث آرامش و نشاط انسان می شود.
- مالیدن برگ های تازه پونه یا عرق آن بر روی پوست، حشرات را دفع کرده و حیوانات خانگی را از آلوده شدن به شپش حفظ می کند. پراکندگی اسانس آن در فضا، موجب دور شدن حشرات می گردد.