خیار (به دری: بادرنگ) (Cucumis sativus) گیاهی از تیره کدوییان است و بومی کشور هند است که اقسام گوناگونی دارد. میوه‌اش درشت و سبز یا سفیدرنگ است و آن را خام می خورند بوته آن مانند بوته خربزه است. 90درصدحجم خیار اب است و این میوه قدرت حفظ آب را دارد بنابراین محتوای داخل آن نسبت به بیرون آن ۲۰ درجه خنک تر است.
ریشه واژه
واژه خیار ریشه و بنیاد فارسی داشته و از فارسی به زبان عربی داخل شده.
خواص خیار
قراردادن خیار خام روی پوست، حرارت و التهاب را کاهش می‌دهد. خاصیت خنک کننده و تمیزکننده آن برای پوست مفید است. آب خیار تازه، سوزش سردل، اسید معده، زخم معده و ورم معده را تسکین می‌دهد. قرار دادن برش خیار روی چشم نه تنها تسکین آور است بلکه ورم را نیز کاهش می‌دهد.
مصرف روزانه آب خیار، در کنترل بیماری اگزما، آرتروز و نقرس نقش دارد. خیار برای افرادی که از بیماری ریه، معده و سینه رنج می‌برند، مفید است. پتاسیم موجود در آن برای بیماران دارای فشارخون بالا مفید است. خیار حاوی آنزیمی به نام ارپسین (Erepsin) است که در هضم پروتئین کمک می‌کند. مخلوطی از آب خیار، هویج، کاهو و اسفناج در رشد مو موثر است.
بیماری روماتیسم را که به علت اسید اوریک اضافه در بدن به وجود می‌آید با مصرف مخلوطی از آب خیار و هویج درمان کنید. خیار برای مقابله با بیماری‌های دندان و لثه نیز موثر است. این میوه خاصیت درمانی برای بیماری‌های کلیوی، مثانه، کبد و لوزالمعده دارد. ماده معدنی موجود در آن مانع ایجاد شکاف در ناخن‌های دست و پا می‌شود. خیار و آب آن برای بیماران دیابتی مفید است. ویتامین K موجود در آن، مانع رشد سلول‌های سرطانی و تومور می‌شود. پوست خیار منبع خوب سیلیکا (Silica) است که برای حفظ سلامتی بافت پیوندی موثر است.
خوردن خیار با پوست، مخصوصاً اگر تر و تازه باشد، برای معده بسیار مفید فایده است. اما در صورتیکه تازه نباشد و ایجاد دلدرد نمودجهت دفع ضرر باید با عسل یا مویز یا رازیانه خورد. همچنین اگر خیار خیلی رسیده و زرد شده باشد خوردن آن تولید دل درد می‌کند.
چت با نویسنده
