در قرآن مجید، آیاتی وجود دارد که به آیات سجده نام‌‌گذاری شده‌اند. و آن آیات، آیاتى هستند که خواندن، یا گوش دادن، و یا شنیدن آنها سبب وجوب یا استحباب سجده می‌شود، اما نوشتن یا مشاهده و نگاه به آیات نوشته شده، همچنین تصور و خطور کردن این آیات به ذهن سبب وجوب یا استحباب سجده نمی‌شود.
مجموع این آیات، پانزده آیه است که سجده در چهار آیه، واجب و در یازده آیه مستحب است. چهار آیه‌ای که دارای سجده واجب هستند این آیات عبارت‌اند از: 1. آیه پانزدهم
سوره سجده (الم تنزیل)؛ 2. آیه سی و هفتم
سوره فصلت؛ 3. آیه شصت و دو
سوره نجم، 4. آیه نوزدهم
سوره علق.
هر گاه انسان تمام این آیات را بخواند یا بشنود یا گوش دهد، سجده بر او واجب می‌شود، ولی با خواندن بخشی از آیه حتی لفظ سجده، سجده بر او واجب نمی‌شود.
اما یازده آیه‌ای که دارای سجده مستحب هستند عبارت‌اند از: 1. آیه دویست و شش سوره اعراف؛ 2. آیه پانزدهم
سوره رعد؛ 3. آیه چهل و نه
سوره نحل؛ 4. آیه صد و نه
سوره اسراء(بنى اسرائیل)؛ 5. آیه پنجاه و هشت
سوره مریم؛ 6. آیه هیجده
سوره حج؛ 7. آیه هفتاد و هف
سوره حج؛ 8. آیه شصت
سوره فرقان؛ 9. آیه بیست و شش
سوره نمل؛ 10. آیه بیست و چهار
سوره ص؛ 11. آیه بیست و یک
سوره انشقاق.
