هر سیستم کامپیوتری برای برقراری ارتباط بین کاربر و قطعات سخت افزاری نیاز به سیستم عامل دارد که این سیستم عاملها وظیفه تبدیل دستورات کاربر را به کدهای قابل فهم سیستمی بر عهده دارند. یکی از این سیستم عاملها لینوکس نام دارد که به صورت متن باز (Open Source) ارائه شده است.
به دلیل سیاستهای محافظتی و امنیتی بیشتر شرکتهای ارائه دهنده سیستم عاملها، بیشتر این نرم افزارها به صورت کد بسته (Closed Source) عرضه می گردند که ارتقاء آنها و رفع معایب و مشکلات مربوطه بر عهده شرکت ارائه دهنده و توسعه دهندگان زیر مجموعه های مربوطه خواهد بود. از این رو و به دلیل محدود بودن منابع انسانی و زمانی، این موارد بسیار کند و محدود صورت می پذیرد. در اینجا بود که برای رفع این مشکل برخی از نرم افزارها پا به عرصه گذاشتند و تحت مجوز GNU/GPL منتشر شدند.
این مجوز بدین صورت است که به همه کاربران اجازه هرگونه دخل و تصرف از قبیل تغییر در محتوا، شخصی سازی محیط یا فرآیندها و یا حتی توزیع مجدد را خواهد داد از این رو به جرأت می توان گفت که توسعه دهندگان این نرم افزارها نه تنها شخص یا شرکت ارائه دهنده بلکه کلیه کاربران آن نیز خواهند بود و این چنین است که پیشرفت این گونه نرم افزارها بسیار سریعتر خواهد بود. لینوکس نیز همانند دیگر نرم افزارهای ارائه شده تحت این مجوز، از این قاعده مستثنی نبوده و بی شک یکی از عوامل محبوبیت این سیستم عامل همین امر است.
در سال 1991، در دانشگاه هلسینکی فنلاند دانشجوی جوانی به نام لیناز تروالدز تحصیل می کرد که در آن زمان بر روی سیستم عامل مینیکس (Minix) که نسخه محدودی از یونیکس بشمار می رفت، مشغول بکار بود.
با در نظر گرفتن محدودیت ها و مشکلات این سیستم عامل، وی تصمیم گرفت که سیستم عاملی را بر پایه هسته یونیکس ایجاد کند تا موارد دلخواه و مورد نیاز خود را در آن لحاظ کند. از این رو در اواخر سال 1991، با انتشار نسخه 0.02، تولد این سیستم عامل به دنیای رایانه جشن گرفته شد. پیشرفت این سیستم عامل به لطف متن باز بودن آن بسیار چشمگیر بوده است.
