زبان مقاله: فارسی تعداد صفحات: 16 فرمت فایل: WORD
چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر کاهش تکانش گری و بهبود رضایت از زندگی در بیماران دوقطبی بود. روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه ی بانوان مرکز نگهداری بیماران روانی مزمن جامی شهر مشهد بود که 8 نفر از آن ها با نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند.سپس بطور تصادفی از میان آنها 4 نفر در گروه آزمایش و 4 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش، آموزش رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بمدت 3 ماه طی 12 جلسه براساس راهنمای درمانی در کنار دارو درمانی اجرا شد درحالیکه گروه کنترل فقط تحت درمان دارویی قرار داشتند.
جمع آوری داده ها از طریق دو پرسشنامه سنجش رضایت از زندگی (TSWLS) و پرسشنامه تکان شوری بارت صورت گرفت. بیماران هردو گروه قبل وبعد از آموزش اخلاق مجازی را تکمیل نمودند. سرانجام داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی برکاهش رفتارهای تکانش گری و بهبود رضایت از حیات بیماران دوقطبی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بطور معنیداری اثرگذار است.
رفتار درمانی دیالکتیکی
رفتار درمانی دیالکتیکی(DBT)، رویکردی شناختی رفتاریست که توسط Linehan و در اصل برای درمان گرایش به خودکشی و خود جرحی در زنان BPD طراحی شد. این رویکرد در شرایطی که BPD از سوی بسیاری از روانپزشکان و روان شناسان به عنوان یک رویکرد مقاوم به درمان، شناخته شده بود، برای درمان این اختلال ارائه شد و اثربخشی شایان توجهی را در این زمینه نشان داد. Verheul و همکاران کاهش معنادار در فراوانی اعمال شبه خودکشی و اعمال تکانشی آسیبزننده به خود را در بیماران BPD با استفاده از درمان DBT نشان دادند. همچنین Goldstein و همکاران در پژوهشی به بررسی اثربخشی DBT بر کاهش نشانه های اختلال دوقطبی در نوجوانان پرداختند.
مهارت های رفتار درمانی دیالکتیکی
مهارت های رفتار درمانی دیالکتیک شامل 4 مهارت تحمل پریشانی، مهارت تنظیم هیجانی، مهارت ذهن آگاهی و مهارت روابط بین فردی است. مهارت های هشیار فراگیر، نخستین مهارت هایی هستند که در DBT آموزش داده میشوند. هدف بسیار مهم این بخش، ایجاد توانایی کنترل توجه است. فقدان توانایی در هدایت توجه منجر به مشکلات شایع متعددی می شود که شامل ناتوانی در توقف فکر کردن درباره گذشته، آینده یا مشکلات فعلی و ناتوانی در تمرکز بر تکالیف مهم است. به طورکلی تر هدف مهارت های هشیاری فراگیر در DBT، رشد خردورزی، توانایی دیدن آنچه درست است، عمل کردن به شکل عاقلانه و مشارکت کامل و بدون قضاوت در تجارب زندگی به منظور تسهیل ظهور رفتار مؤثر و ماهرانه است.
کلید واژه ها:
رفتاردرمانی دیالکتیکی، تکان شوری، رضایت زندگی، اختلال دوقطبی
منابع:
- سادوک، بنیامین و سادوک، ویرجینا. (1386). چکیده روانپزشکی بالینی. ترجمه ی نصرتالله پور افکاری. تهران: آزاد.
- علوی، خدیجه؛ مدرس غروی، مرتضی؛ امین یزدی، سید امیر؛ صالحی فدردی، جواد. (1390). اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی با تکیه بر مؤلفه های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی بر نشانه های افسردگی در دانشجویان. اصول بهداشت روانی، 13 (2)، 24-35.
- علوی، خدیجه. (1389). رفتاردرمانی دیالکتیکی. فصلنامه تازه های رواندرمانی، 16 (57)، 89-64.
- علی لو، مجید محمود و شریفی، امین. (1391). اختلال شخصیت مرزی (مباحث نظری و روش های درمانی). تهران: ارجمند.
زبان مقاله: فارسی تعداد صفحات: 16 فرمت فایل: WORD
