ضد فوتبال

توجه شمارابه چندی از عناوین جنجالی در سایت های خبری طی سال های اخیر
جلب میکنم.
بازی تیم نوجوانان استقلال بابانوان استقلال
حضورسرزده ی مجدد محمد رویانیان به خانه ی مجردی بازیکن جوان پرسپولیسی
عروسی مختلط بازیکن محبوب استقلال
حضور آقای*(فوتبالیست)وخانم*(بازیگر)درپارتی نیمه عریان لواسان
و...
متأسفانه تمام اینها واقعیاتی است اما تلخ وباور نکردنی که تمامی ما میدانیم وتمامی مسئولین از این وضع نابسامان آگاه هستند اما اینکه چراسیاستمداران با آگاهی به این موضوع همچو نان به حمایت خود از فوتبال و فوتبالیستها ادامه می دهند را این طور می توان توجیح کرد که از آنجا که فوتبال در کشور ما مخاطبان وطرفداران زیادی دارد سیاستمداران و مسئولین کشور برای اینکه به قدرت و محبوبیتشان خدشه ای وارد نشود همیشه و همیشه از مخالفت با آن خودداری کرده و چه بسا با تعریف ها و تمجید ها و پیگری های مستمرباعث رونق وتأیید فوتبال به این شکل وهمچنین تأییداین قشر جامعه شدند. برای مثال می توان حضور محمد خاتمی در بازی ایران وبحرین مقدماتی جام جهانی 2006 در ورزشگاه آزادی-حضور محمود احمدی نژاد در تمرین تیم ملی مقدماتی2010 وتعریف و تمجید حسن روحانی از علی کریمی.
متأسفانه جای ارزش ها در کشور ما عوض شده مثلا وقتی تیم ملی به جام جهانی راه پیدا می کند از دفتر رهبری گرفته تا دولت ، مجلس و...هنوز یک دقیقه از سوت پایان بازی نگذشته که پیام های تبریک خود را روی سایت ها گذاشته اند.این در حالی است که ما در 5 سال اخیر چندین مقام المپیادی در جهان داشته ایم دریغ از حتی یک پیام تبریک ، بلکه شاید مسئولین نام آن ها را ندانند.
من و شما وقت خود را روی فوتبالی می گذاریم که بی ارزش ترین ها در آن نقش دارند ، من و تو کسی را تشویق می کنیم که ارزش نفرین کردن هم ندارند ، من و تو لیگی را تماشا می کنیم که قهرمان و نایب قهرمان آن از پیش تأیین شده ، من وتو داربی ای را می بینیم که از پیش مساوی شده ، برای اثبات ادعا هایم نمی خواهم شما را دعوت به تفکر و جست و جو در سایت های خبری کنم فقط اگر راحت ترین کار ممکن را انجام دهی یعنی ببین ( آیا آن داربی را به یاد می آورید که بعد از گل اول استقلال آقای X تک به تک و از نیم متری دروازه توپ را به ساعت ورزشگاه زد وسرانجام دقیقه ی 93 آقای Y چطور داخل محوطه ی استقلال اسپک زد تا دوباره همه چیز مساوی شود.)
من متعجبم از درک ملتی که جهان از تمدن 2500 ساله ی آن حرف می زند ، من متعجبم از شعور مردمی که هر جا حرف از فهم و ادراک است سخن از ایرانیان به میان می آید. اما با این حال چطور است که این ملت مواقعی آن چنان این شعور و درک را از دست می دهن که بلانسبت شما از چهار پایی بی درک تر می شوند.
متأسفانه با آنکه دیگر این داربی های مسخره بی اعتباری شان برای همه ثابت شده باز هم عده ای نفهم که تعداد شان اندک نیست پا به ورزشگاه آزادی گذاشته و باید جهنمی را تماشا کنند که هیچ گرما وحرارتی ندارد.
به نظر من آنچه باعث شد تا فوتبال و فوتبالیست ما این قدر گستاخ شود توجه بی اندازه ی مردم به فوتبال و فوتبالیستی است که هیچ ارزشی ندارد.
تحلیل مطلب فوق :
وقتی یک بازیکن به اوج شهرت می رسد ، وقتی می بیند فقط به خاطر یک دریبل ساده 100 هزار نفر نام او را فریاد می زنند ، وقتی مردمی را در خیابان می بیند که جلوی او خم و راست می شوند ، وقتی می بیند در رسانه ها ، اخبار ، تلویزیون و حتی سینما همه اش سخن از او به میان می آید نتیجه اش آن می شود که خود را تافته جدا بافته از مردم بداند و اجازه ی هر کاری را به خود بدهد.
***
امید وارم روزی برسد که به جای اینکه فوتبالیست ها تیتر اول اخبار ورسانه ها باشند ، دانشمندان این کشور باشند که به تیتر اول همه چیز تبدیل شوند.
امید وارم روزی مسئولین کشور به این نتیجه برسند که خیلی های دیگر نسبت به این پول های هنگفت مستحق ترند.
مثلا در کشور ما یک دانشمندی که عمر 70 ساله ی خود را صرف علم و دانش کرده و زحمت های زیادی کشیده اند حداکثر سرانجامش یکی دو میلیارد است اما این در حالی است که این فقط پول یک سال یک بازیکن ایرانی است که زحمت او فقط چهار تا لگد به یک جسم کروی به نام توپ است. { آیا این انصاف است }
نمی خواهم بگویم که فوتبال بد است ، نه خیر فوتبال خیلی هم خوب است اما نه به این شکل که در کشور ما رواج دارد.